بیشتر نسل سیزدهم تا چهاردهم

همانطور که هست، جدیدترین اینتل نسل چهاردهم “رپتور لیک رفرش” Core i9-14900K افزودنی قدرتمند اما گیج کننده به خط تولید تراشه است. قابلیت های آن غیرقابل انکار است، اما کاربرد عملی و جذابیت آن بسیار کمتر آشکار است. با دریاچه شهابی (نسل چهاردهم واقعی معماری CPU اینتل) در افق و با گزینه های موجود که عملکرد قابل مقایسه ای را با هزینه کمتر ارائه می دهند، i9-14900K در نهایت ممکن است خود را در موقعیتی ناخوشایند در بازار بیابد.

یکی از موارد مورد بحث عدم نوآوری قابل توجه i9-14700K نسبت به مدل قبلی خود است. Core i9-13900K. هر دو تراشه از اینتل استفاده می کنند Intel Process Node 7 10nm و دارای همان تعداد هسته پردازنده هستند (8 هسته P / 16 هسته E)رشته ها (32) و حافظه پنهان (32 مگابایت کش L2 و 36 مگابایت کش L3 اضافی). بنابراین دقیقاً چه چیزی جدیدترین مدل را متمایز می کند؟ پاسخ در درجه اول در محدوده سرعت ساعت نهفته است.

i9-14900K بسیار کم است افزایش 0.2 گیگاهرتز در فرکانس های پایه آن. ساعت P-core توربو بوست آن به بالا می رود 5.6 گیگاهرتزو E-core ساعت توربو اینچ به بالا 4.4 گیگاهرتز. این یک گام کوچکتر از ساعت‌های توربو هسته P 5.4 گیگاهرتزی و 4.3 گیگاهرتز هسته E 13900K است. و به همین جا ختم نمی شود: i9-14900K از پردازنده های اینتل استفاده می کند فناوری Turbo Boost Max 3.0. این ویژگی هسته با بالاترین عملکرد را روی تراشه شناسایی می کند و فرکانس آن را تا زمانی که محدودیت های توان و حرارت اجازه می دهد، بیشتر می کند. این ترفند Core i9-14900K را به سطح چشم نوازی می رساند ساعت توربو 5.8 گیگاهرتز روی هسته های خاص P.

همچنین یک ویژگی اضافی منحصر به فرد برای Core i9 وجود دارد: اینتل. افزایش سرعت حرارتی. این زمانی شروع می‌شود که یک هسته P، که قبلاً با فناوری Turbo Boost Max 3.0 تقویت شده است، هنوز دارای یک حاشیه قدرت و دما باشد. این می تواند سرعت پایه را به 6.0 گیگاهرتز افزایش دهد. با این حال، ذکر این نکته ضروری است که این شرایط به دور از معمول هستند. فرکانس بالاتر به قدری استفاده می شود و ساعت تقویت کننده P-Core را به معیار عملکردی تبدیل می کند که اکثر کاربران در درجه اول با آن مواجه خواهند شد.

فناوری Turbo Boost Max 3.0 و Thermal Velocity Boost ویژگی های جدیدی نیستند. آنها همچنین بخشی از Core i9-13900K بودند. با این حال، Core i9-14900K به حداکثر سرعت ساعت کمی بالاتر دست می یابد و اینتل ادعا می کند که فرکانس 6.0 گیگاهرتز آن را سریع ترین پردازنده در جهان می کند. با این حال، واجد شرایط بودن این امر با تاکید بر اینکه باند 6.0 گیگاهرتز به مقدار کم استفاده می شود، ضروری است. اما موضوع فقط سرعت نیست. تراشه همان را حفظ می کند 125 وات TDP مانند مدل قبلی خود i9-13900K و دارای یک مشابه است 253 وات حداکثر قدرت توربو

بهبودهای دیگری نیز وجود دارد. از یک سو، i9-14900K پشتیبانی از وای فای 7 و بلوتوث 5.4 اتصال اینها و همچنین حمایت از صاعقه 5ویژگی هایی از نسل چهاردهم است که به نوعی طول عمر سرمایه گذاری شما را تضمین می کند.

با این حال، کسانی که به دنبال پیشرفت در عملکرد هوش مصنوعی هستند تا حدودی ناامید خواهند شد. Core i9-14900K دارای برخی ویژگی‌های مرتبط با هوش مصنوعی است، اما این ویژگی‌ها برای بارهای کاری بسیار خاص و تقریباً منحصراً مربوط به صنعت و دانشگاه طراحی شده‌اند. اگر به‌دنبال نوآوری‌های مبتنی بر هوش مصنوعی و متناسب با مصرف‌کنندگان روزمره هستید، این عبارت بدون تغییر باقی می‌ماند: باید منتظر Meteor Lake باشید.

بنچمارک Core i9-14900K

من Core i9-14900K را در برخی از تست‌های معمول بازی و حجم کاری خود و در مقابل همتایان پرچمدار آن از AMD قرار دادم. Core i9-14900K در تست‌هایی که برای حرفه‌ای‌های خلاق انجام شد، بهتر از AMD عمل کرد. Ryzen 9 7950X و 7950X3D. این بر اساس عملکرد قوی قبلی خود، 13900K، در برابر AMD در کارهای مشابه است.

از نظر عملکرد بازی، نتایج غیرمنتظره بود. 14900K با وجود موقعیت رده بالای خود، توسط AMD پیشی گرفت. 7800X3D در اکثر بازی های مورد استفاده در بنچمارک های من. این نشان دهنده روند مشابهی است که قبلا در i9-13900K دیده شده بود، که همچنین نتوانست از رقبای AMD خود بهتر عمل کند. AMD واضحه کش سه بعدی V فناوری در بازی‌ها یک شروع بزرگ دارد و در حال حاضر، اینتل به سادگی چیزی برای پاسخگویی به آن ندارد.

مشاهده دیگر در اینجا این است که وقتی صحبت از بازی می شود، i9-14900K مزیت عملکردی واضحی نسبت به i9-13900K ندارد.

بازده حرارتی چطور؟ خب، Core i9-14900K نیز پیشرفت قابل توجهی نسبت به نسل قبلی خود نشان نمی دهد. این امر به ویژه در طول بار کاری PugetBench (با Adobe Premiere Pro) مشهود بود، جایی که هر دو 14900K و i9-13900K در 100 درجه سانتیگراد به اوج خود رسیدند. این در تضاد کامل با پیشنهادات AMD است، به طوری که 7950X به 96 درجه سانتیگراد می رسد و 7950X3D در دمای خنک تر 81 درجه سانتیگراد به حداکثر می رسد. بنابراین، اگرچه تراشه اینتل در همان معیار عملکرد کمی از AMD بهتر است، اما این کار را به قیمت تولید گرما و مصرف انرژی بیشتر انجام می‌دهد – در واقع، عملکرد آن در 7950X3D بیش از دو برابر می‌شود، که به نظر می‌رسد جانوری است. یک پردازنده به راندمان حرارتیبالای فرم

افکار نهایی

Intel Core i9-14900K سناریوی پیچیده ای را ارائه می دهد. اگرچه این پردازنده پیشرفت‌های جزئی نسبت به نسل قبلی خود دارد، اما این پیشرفت‌ها به‌خصوص پیشگامانه نیستند. این تراشه احتمالاً برای یک بازار خاص جذاب خواهد بود، در درجه اول گیمرهای هاردکور که به دنبال آخرین فناوری هستند. با این حال، جذابیت گسترده تر آن مشکوک باقی می ماند، به خصوص با توجه به نسخه های بزرگ آینده مانند دریاچه شهاب سنگ در اواخر سال. این وضعیت، i9-14900K را در موقعیتی بحث برانگیز در میان سری پردازنده های اینتل قرار می دهد.

اینتل در حال حاضر در یک چشم انداز دشوار عمل می کند، به خصوص که هنوز یک ضد حمله متقاعد کننده به فناوری 3D V-Cache AMD ارائه نکرده است. گمانه زنی هایی در مورد عرضه احتمالی اینتل وجود دارد پردازشگرهای دسکتاپ Arrow Lake سال آینده، که می تواند شامل انتقال به سوکت LGA 1851. این تغییر نشان می‌دهد که پردازنده‌های نسل چهاردهم می‌توانند آخرین پردازنده‌هایی باشند که از سوکت LGA 1700 استفاده می‌کنند، که نشان‌دهنده نتیجه‌گیری ناامیدکننده‌ای برای این فصل از نظر بهبود عملکرد است.

Core i9-14900K ممکن است در برنامه های خاص استفاده شود، اما توجیه کلی برای این پردازنده دشوار است. فاقد هرگونه بهبود عملکرد قابل توجه یا ویژگی های نوآورانه ای است که هزینه بالای آن را توجیه کند، به خصوص برای کسانی که قبلاً دارای تراشه های نسل سیزدهم اینتل یا مدل های اخیر AMD هستند. با نسل بعدی تراشه های اینتل در افق، i9-14900K ممکن است بیشتر به عنوان یک راه حل توقف در نظر گرفته شود، قبل از اینکه یک گزینه جذاب تر در دسترس قرار گیرد. در نتیجه، کسانی که قصد ارتقاء را دارند ممکن است با انتظار برای نسل بعدی یا کاوش جایگزین های ارائه شده توسط رقبا، خدمات بهتری را کسب کنند.