تست فایروال فوق العاده (پلی استیشن VR2): به ندرت سرگرم کننده اما همیشه ناامید کننده است

چه زمانی فایروال ساعت صفر اولین بار در سونی پلی استیشن وی آر در سال 2018، به عنوان یک تیرانداز تاکتیکی همهجانبه، جایگاهی برای خود ایجاد کرد که معیاری را برای این که یک بازی VR در این سبک می تواند باشد، تعیین کرد. سریع به جلو تا 2023، و اولین تماس با سرگرمی بازگشته است با فایروال فوق العاده برای پلی استیشن VR2، دنباله‌ای است که با هدف بهره‌برداری از وعده‌های قبلی خود و در عین حال بهره‌گیری از پیشرفت‌های تکنولوژیکی جدیدترین پیشنهاد واقعیت مجازی سونی. اما حتی وقتی Firewall Ultra تلاش می‌کند ادعای خود را در بازار شلوغ‌تر به اشتراک بگذارد، آیا موفق می‌شود متمایز شود یا در نهایت تحت الشعاع رقبای خود قرار می‌گیرد؟

تمایل بازی به خواستگاری تازه واردان بلافاصله آشکار می شود. یک آموزش جامع شما را در مکانیک های مختلف راهنمایی می کند – از جابجایی و پوشاندن گرفته تا بارگیری مجدد سلاح و به کارگیری ابزارها. در حالی که این مانع ورود را کاهش می دهد، تصمیمات طراحی گیج کننده بازی را نیز برجسته می کند. برخلاف دیگر شوتر VR، پاولوف وی آرفایروال اولترا رویکردی کمتر غوطه ورانه را اتخاذ می کند و تنها به جای استفاده از حرکت فیزیکی اجازه می دهد سلاح ها با فشار یک دکمه دوباره بارگذاری شوند. این ممکن است به منظور دسترسی بیشتر به بازی باشد، اما این یک گام غیرمنتظره به عقب در ژانری است که در غوطه وری رشد می کند. فقدان دکمه برای سبک‌های بارگذاری مجدد مانند انگشت شست دردناک خودنمایی می‌کند، اگرچه توسعه‌دهندگان قول می‌دهند که این مشکل را در یک به‌روزرسانی «فوق‌العاده» آینده برطرف کنند.

با این حال، Firewall Ultra بسیاری از کارها را در مدل جنگی تاکتیکی مبتنی بر تفنگ خود به خوبی انجام می دهد. دست زدن به اسلحه واقع بینانه به نظر می رسد و امکان انتخاب دسته های یک یا دو دست را برای کنترل بیشتر فراهم می کند. در حالی که بازی به بازیکنان این امکان را می دهد که با فشار دادن یک دکمه با مناظر هدف (ADS) درگیر شوند، عملکرد در زمینه VR کمتر طبیعی به نظر می رسد و کمی به آن عادت می کند. کنترل‌کننده‌های Sense PlayStation VR2 پاسخ لمسی را ارائه می‌کنند که به طور متقاعدکننده‌ای از پس زدن سلاح‌های گرم مختلف تقلید می‌کند و لایه‌ای از غوطه‌ور شدن را اضافه می‌کند. به همین ترتیب، استفاده بازی از فناوری ردیابی چشم برای پشتیبانی از افکت‌های ADS و flashbang سطحی از تفاوت‌های ظریف را اضافه می‌کند که گیم‌پلی را بهبود می‌بخشد.

با این حال، جایی که Firewall Ultra فاقد آن به نظر می رسد تعامل آن با دنیای بازی است. اتکا به اقدامات مبتنی بر دکمه برای بارگذاری مجدد سلاح ها یا باز ، درها نشان دهنده بی میلی به درگیر شدن کامل در قابلیت های تعاملی است که واقعیت مجازی ارائه می دهد، فرصتی از دست رفته که به نظر می رسد ناسازگار باشد. جاه طلبی های بازی

وفاداری بصری یکی دیگر از نقاط قوت Firewall Ultra است، با نورپردازی چشمگیر، محیط های بسیار دقیق و رندر برجسته PSVR 2 که آن را به یکی از زیباترین عناوین این پلتفرم تبدیل کرده است. این بازی بیشتر به سمت تیراندازی های مبتنی بر تیم واقعی مانند Rainbow Six: Siege تمایل دارد تا تیراندازی به سبک آرکید، که در حالت های PvP و PvE آن مشهود است. با این حال، تعداد محدود حالت ها و عدم وجود گزینه تک نفره، گستره بازی را محدود می کند و آن را کمتر عنوانی برای انتخاب می کند.

از نظر نقشه ها، Firewall Ultra چرخ را دوباره اختراع نمی کند، بیشتر نسخه های به روز شده نقشه های قبلی خود را ارائه می دهد. آنها با دقت طراحی شده اند تا تاکتیک های مختلف را مجاز کنند، اما فقدان محتوای جدید محسوس است. وقتی صحبت از محتوا به میان می آید، سیستم پیشرفت بازی هم یک موهبت و هم بد است. در حالی که این انگیزه ای برای ارتقاء سطح و باز ، قفل تجهیزات جدید ایجاد می کند، نرخ فعلی جوایز خسیسی به نظر می رسد، اگرچه به روز رسانی های آینده وعده رفع این مشکل را می دهند.

همانطور که وجود دارد، Firewall Ultra هنوز به طور کامل پتانسیل خود را درک نکرده است. این یک تیرانداز تاکتیکی خوب طراحی شده با تصاویر بصری عالی و یک حلقه گیم پلی هسته ای قوی است، اما در حال حاضر از کمبود محتوا و برخی از انتخاب های طراحی کنجکاو رنج می برد. این کاملاً به نوار بالایی که برای خود تعیین کرده است، نمی رسد، عمدتاً به دلیل وعده های هنوز محقق نشده اش در مورد به روز رسانی های آینده. Firewall Ultra با میدان شلوغ‌تری نسبت به سلف خود، به ویژه از ستاره‌هایی مانند Pavlov VR، کار خود را انجام داده است. اگر First Contact Entertainment بتواند به سوابق خود پایبند باشد، ممکن است به این مناسبت برسد. اما در حال حاضر، Firewall Ultra یک نگاه اجمالی وسوسه انگیز از آنچه می تواند باشد، به جای یک چشم انداز کاملاً تحقق یافته از آنچه باید باشد، ارائه می دهد.