اخیراً محققان رباتیک توانسته‌اند ایمپلنتی با هوش مصنوعی طراحی کنند که علاوه بر جلوگیری از هرگونه واکنش بدن به یک جسم خارجی، می‌تواند تحویل دارو به بافت مورد نظر پزشکان را نیز بر عهده بگیرد.

تا به امروز بسیاری از ایمپلنت های پزشکی (وسایل پزشکی کاشته شده در بدن) برای بیماران انجام و آزمایش شده است. اگرچه این ایمپلنت ها در بسیاری از زمینه های علم پزشکی مورد استفاده قرار می گیرند و می توانند کار پزشکان را آسان کنند، اما همه آنها با استفاده بالینی مشکل اساسی دارند.

به عنوان مثال، پیشرفت در فناوری ایمپلنت نویدبخش مداخلات درمانی پیشرفته در مراقبت های بهداشتی، مانند ترشح انسولین برای درمان دیابت است.

با این حال، بدن انسان به تمام اجسام خارجی واکنش نشان می دهد و علاوه بر حمله گلبول های سفید به ایمپلنت ها، می بینیم که رشد بافت اسکار در نهایت منجر به به دام افتادن دستگاه می شود. به این ترتیب پس از مدتی ایمپلنت جدا می شود و انتقال دارو مشکل ساز می شود.

تمام مشکلات این ایمپلنت مجهز به هوش مصنوعی را برطرف کنید

گزارش ، com. medicalxpress، محققان دانشگاه گالوی و موسسه فناوری ماساچوست (موسسه تکنولوژی ماساچوستاخیراً آنها توانسته اند ابزار پزشکی هوشمندی ابداع کنند که توانایی تشخیص شرایط محیطی را دارد و با وجود تشخیص بافت اسکار، می تواند در صورت نیاز داروی مورد نظر پزشک را آزاد کند.

به گفته محققان، این پیشرفت فناوری در دنیای پزشکی به لطف اندام های روباتیک نرم و هوش مصنوعی می تواند منجر به درمان هوشمند، طولانی مدت و بیمار پسند شود.

این ایمپلنت جدید مجهز به هوش مصنوعی در طول تشکیل بافت تغییر شکل می دهد و می تواند به راحتی بر این مشکل بزرگ غلبه کند.

این دستگاه که مخزن نرم حسگر فیبر دینامیکی نام دارد، بدنه ای نرم دارد و با غشای بیرونی متخلخل و رسانا می تواند سیگنال های الکتریکی را به طور دائم از خود عبور دهد.

همانطور که سلول های اطراف بافت زخم شروع به رشد می کنند و منافذ این غشاء را می بندند، افزایش امپدانس الکتریکی تشخیص داده می شود و قطعات الکترونیکی تعبیه شده متورم می شوند و دارو را داخل ایمپلنت تخلیه می کنند.

توسعه ایمپلنت های دارورسانی در جهان در علوم پزشکی

دکتر.. ریچل پتی (ریچل بیتی) از دانشگاه گالوی و یکی از نویسندگان مقاله مرتبط با این دستگاه توضیح داد:

فناوری جدیدی که ما با استفاده از ربات های نرم توسعه دادیم، بقای طولانی مدت ایمپلنت ها را در بدن بیمار افزایش می دهد. ایمپلنت درمانی را تصور کنید که بتواند محیط خود را نیز حس کند و در صورت نیاز با استفاده از هوش مصنوعی پاسخ دهد. این رویکرد می تواند تحویل داروی قابل کاشت را برای طیف گسترده ای از بیماری های مزمن متحول کند.

تیم تحقیقاتی معتقد است که توسعه دستگاه پزشکی آنها ممکن است راه را برای ایمپلنت‌های حلقه بسته کاملا خودمختار هموار کند که نه تنها التهاب ناشی از تشخیص جسم خارجی را کاهش می‌دهد، بلکه توانایی حس هوشمندانه و تحریک زمان را نیز دارد. آنها همچنین دارو و پاسخ بدن به آن را تنظیم می کنند.